Schermafbeelding 2022-05-25 om 14.36 1 (Traced)

Postgraduaatje meepikken..

Facebook
Twitter
LinkedIn

Ik startte in september 2020 een postgraduaat Autisme aan de Artevelde Hogeschool in Gent. Nooit gedacht dat ik na 20 jaar terug op de schoolbanken ging zitten maar ik heb het mij nog geen minuut beklaagd. We hebben een lesgroep van 20 mensen met allemaal verschillende opleidingsachtergronden, afkomstig uit overal in Vlaanderen.

Er is echt een wereld voor mij opengegaan. Ondertussen hebben we het theoretisch gedeelte van de cursus afgerond en starten we aan het praktijkgedeelte. Natuurlijk strooit Covid hier roet in het eten en verloopt alles digitaal…maar het lukt. Ik vind het plezant en leerrijk.

Zo leerde ik Temple Grandin kennen, een grootse dame die vele deuren geopend heeft voor mensen met autisme en het onderzoek ernaar. Haar levenswerk is om ons inzicht te geven in het autistische brein. Ze ontwikkelde voor zichzelf de “knuffelmachine” om tot rust te komen. Ze pleit voor vroegdiagnose bij kinderen en meer ondersteuning van kleins af aan. A Leading Lady…

Zij heeft mij het “licht” doen zien. Ik wil ook mensen helpen, mensen met autisme. Zij die het in onze maatschappij de dag van vandaag niet altijd even makkelijk hebben en vaak uit de groep vallen omdat ze “anders” zijn maar niet minder!

Vandaar dat ik me wil inzetten in de sport, iets wat ik jaren gedaan heb en waar ik me thuis in voel: basketbal. Ik wil spelers en speelsters, coaches, ouders en teams begeleiden om basketbal autismevriendelijk te maken. Mijn eindwerk zal vooral hierom draaien.

Ik sta in de startblokken om ploegen en trainers te contacteren om samen te werken, om in dialoog te gaan. Iedere persoon is anders en dat geldt ook voor mensen met autisme, dus voor de ene werkt deze aanpak maar dan voor een ander niet. Dus er moet wel wat bekeken en aangevoeld worden. Ouders, begeleiders en coaches kunnen inzichten geven wat lukt en wat niet lukt, wat stress geeft en wat rust brengt want rust is belangrijk om zaken te kunnen bijbrengen…

Hoe ga je als coach om met een woede-uitbarsting of wat doe je als je speler blokkeert op een bepaald signaal? Wat als een oefening meer en anders gekaderd moet worden zodat hij/zij je begrijpt? Hoe geef je voorspelbaarheid?

Iedereen kan sporten, op zijn/haar eigen niveau… Ik wil daar aan bijdragen. Ik heb me meer dan 20 jaar gelukkig gevoeld op het plein tussen teamgenoten samen werkend naar een doel. Ik wil dat gevoel delen en andere mensen dat ook kunnen doen voelen…

Ouder, coach of speler en interesse om mee op de boot te springen? 1 adres: ellendestoop@gmail.com.

Ball is life!

Wat denk je van deze blogs?

Wat ik niet snap…

en wat me vaak van mijn sokken blaast als moeder van een kind met een beperking. De laatste maanden zijn hier heel stresserend geweest. Volgend

Lees meer

bb-aut in de pers

Krantenkoppen In mijn opstart werd ik reeds door verschillende mensen gecontacteerd om een artikeltje te schrijven over mijn nieuw project en wat me drijft om

Lees meer